Notenbeeld

Nu eens een wat luchtiger bijdrage, bijna letterlijk: over het belang van lucht, witte ruimte tussen de noten. Wij zingen uit de Bärenreiter Urtext uitgave met de orkestpartij als piano-uittreksel (beetje vaktaal, maar wen er maar aan). Einde vorige eeuw heb ik de Hohe Messe ook al eens mogen zingen en toen heb ik mijn oude Peters uitgave gebruikt, van lang geleden dus het zij hun vergeven… Van beide uitgaven laat ik maat 60 t/m 62 uit het Kyrie zien in onderstaande figuur zorgvuldig op dezelfde schaal samengevoegd. Trek je eigen conclusies, maar voor mij geldt alvast dat het zóveel fijner repeteren is uit de onderste, Bärenreiter uitgave: luchtig, open notenbeeld, veel ruimte ook voor de tekst. Mocht je, zoals ik, ook nog eens de behoefte hebben de orkestpartij op de piano te proberen, dan is ook het piano-uittreksel van de onderste uitgave veel uitnodigender, alleen al door het ontbreken van die afschrikwekkende octaven in de linkerhand. Dat moois heeft wel een keerzijde: 675 gram boekwerk met 243 bladzijden, tegenover 410 gram en 160 bladzijden in de Peters uitgave.

Tenslotte nog een Geheimtipp van onze dirigent: om het boekwerk mooi open te laten staan op je muziekstandaard leg je ‘m eerst open op de vloer en ga je er vervolgens met je voeten op staan…